„Śledztwo od kuchni czyli klasyczna powieść kryminalna o wdowie, zakonnicy i psie” (z kulinarnym podtekstem) Karoliny Morawieckiej.

 Jest wieś, jest zabójstwo i jak sugeruje tytuł, jest duża porcja humoru.

Główną bohaterką jest wdowa po aptekarzu Karolina Morawiecka. To nietuzinkowa postać, posiadająca wiele talentów. Jest wścibska, a przy tym dociekliwa jak sam Colombo i w dodatku gotuje jak Gordon Ramsay i Kurt Scheller razem wzięci. Kolejną postacią jest zakonnica. Ta z kolei stanowi połączenie Holmesa i Watsona. Siostra Tomasz jest też zagorzałą feministką.

Możecie sobie wyobrazić co się dzieje jak te dwie panie razem biorą się za śledztwo…

I jeszcze jedno! Nie siadajcie do tej książki z pustym żołądkiem, bo burczenie w brzuchu zagłuszy wasze myśli.

Polecamy

Moja droga Biblioteko!

Muszę Ci opowiedzieć jak zabrałam kiedyś moją rodzinę na „Słowiankę”. Nowe, niedawno otwarte baseny, więc trzeba było zobaczyć jak tam jest. Umiem i lubię pływać, mój syn średnio, za to mój mąż wcale i nie czuje potrzeby nauczenia się. W końcu nie każdy musi umieć. Panowie nie wykazywali wielkiego entuzjazmu, ale ponieważ była to nowość w naszym mieście, postanowili sprawdzić jak tam jest. Namówiłam jeszcze siostrę i całą gromadką wybraliśmy się tam w niedzielne popołudnie. Bardzo przyjemne miejsce, 2 jacuzzi oraz 2 baseny: sportowy i rekreacyjny. I właśnie ten drugi nas zainteresował, z powodu zjeżdżalni. Trzy wielkie kręcone rury, do których ludzie wchodzili, a potem wypadali  z impetem do basenu, głośno chlapiąc. Mój niepływający mąż nabrał ochoty na zjazd.

-Paweł idziemy?- zapytał naszego ośmioletniego syna, który tylko na to czekał.

- Człowieku, przecież ty się boisz wody- powiedziałam do męża śmiejąc się głośno.

-  Ha! Woda w tym basenie jest do pasa. Sprawdziłem to przed chwilą, więc jak wpadnę to nic mi się  nie stanie.- powiedział i ruszyli w stronę zjeżdżalni.

- Chodź Marzenko- powiedziałam do siostry- jak go znam, to coś wywinie.

Usiadłyśmy sobie na brzegu basenu, żeby lepiej widzieć i czekamy.  Pierwszy z niedużym impetem wypadł Paweł. Poradził sobie świetnie, nawet nie musiałam mu pomagać. Czekamy dalej, teraz mój małżonek…

Moja droga Biblioteko!

Muszę Ci opowiedzieć o tym jak kiedyś wujek Tadek i mój ojciec poszli z dziadkiem Ludwikiem do ogrodu po owoce. To była już końcówka lata, wiec za dużo do zbierania nie było. Trochę jabłek i śliwek, bo drzewka były jeszcze młode, ale rosła tam jeszcze, jedna potężna, bardzo stara grusza.

- No chłopaki- powiedział dziadek Ludwik- właźcie na drzewo, bo ja już jestem za stary na takie wygibasy.

- W życiu! My mamy dzieci na wychowaniu!- powiedział wujek.

- Zobacz jak ona jest krucha?- dodał mój ojciec.

- Dzieci na wychowaniu…, ja wychowałem dwóch wałkoniów i teraz sam muszę wszystko robić- utyskiwał dziadek. Oczywiście postanowił udowodnić synkom jacy są słabi i wdrapał się na samą górę tej gruszy. Nagle słychać łamanie gałęzi i bohater zaczyna spadać…

Niestety pod gruszą rósł wielki stary agrest i dziadek wpadł w sam środek tego krzaka i to w dodatku twarzą i gołymi rękoma. Ledwo się stamtąd wygramolił. Synowie nie wiedzieli czy śmiać się, czy płakać, bo wyglądał jakby go napadło stado zdziczałych kotów. Całą twarz i ręce, aż po łokcie miał podrapane, ale jak…  Dobrze, że ogród był przy domu, wiec szybko poszli doprowadzić dziadka do porządku.

-Wyglądasz jakbyś się urwał z horroru!- powiedział wujek dusząc się ze śmiechu.-Ciekawe co powie mama, jak cię zobaczy?

-  Apteczka jest w łazience, może jej nie spotkamy- odparł lekko przestraszony dziadek.